Oczekujemy od liderów Unii, że w trwającej obecnie dyskusji o jej przyszłości będą dążyć do sformułowania ambitnej wizji, która mogłaby porwać Europejczyków. Nowe, śmiałe kroki na drodze ku dalszej integracji są możliwe w związku z wyjściem z globalnego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz opanowaniem kryzysu uchodźczego.

Tylko wspólnie możemy sprostać wyzwaniom początku XXI wieku: presji ze strony szybko rosnących – ale opartych na nieakceptowalnych dla nas zasadach – gospodarek, niekorzystnej dla Europy demografii, populizmowi i odwoływaniu się rządzących do najniższych instynktów, nieliczącej się z konsekwencjami eksploatacji zasobów naszej planety i nieposzanowaniu jej ekosystemu, zagrożeniom dla bezpieczeństwa - zarówno zewnętrznego, dla całej Wspólnoty, jak i indywidualnego, każdego z nas, obywateli UE, z osobna.

Trzeba nadal, ale bardziej zdecydowanie, budować Unię opiekuńczą i życzliwą, w której wszyscy są i czują się równi i wolni, a życie społeczne oparte jest na tolerancji i włączeniu; która na zasadzie pomocniczości rozwiązuje problemy, skłania do innowacyjności i rozwoju; w której oczekiwania, potrzeby i interesy obywateli są zaspokajane zarówno za pośrednictwem ich demokratycznych rządów, władz lokalnych i regionalnych, jak też bezpośrednio przez ich wspólne – europejskie – instytucje.

Optymalne byłoby, gdyby taką Unię budowały wszystkie państwa członkowskie. Jeśli jednak nie jest to możliwe, proces ten powinien toczyć się z udziałem tych, którzy już dziś są zdeterminowani, aby zacieśniać powiązania. Ważne, aby drzwi dla wahających się, bądź tych, którzy z obiektywnych powodów nie mogą jeszcze w tym uczestniczyć, cały czas pozostawały otwarte. Wierzymy, że nie dojdzie do podziału Unii na dwa wyraźnie wyodrębnione obszary, a różnice w poziomie rozwoju i zasobności różnych części UE będą konsekwentnie zanikać - także dzięki realizacji dobrze skrojonych polityk po 2020 roku: regionalnej, spójności i rolnej. Że będzie temu sprzyjać coraz bardziej zintegrowany jednolity rynek, obejmujący usługi, energię, transport, usługi cyfrowe oraz rynki kapitałowe.

Liczymy, że przyśpieszenie, dzięki powstaniu PESCO, procesu kształtowania polityki obronnej UE i jej zdolności obronnych doprowadzi do jej strategicznego upodmiotowienia w dziedzinie bezpieczeństwa międzynarodowego.

Unia – jako wspólnota demokratycznych państw i społeczeństw - powinna zwiększyć swoją skuteczność w reagowaniu na przypadki łamania norm i standardów stanowiących jej fundament.

Europejski projekt musi być mocno osadzony na nowych wartościach kształtujących się w procesie modernizacji, na humanizmie oświecenia oraz judeochrześcijańskiej historii i kulturze Europy. Testem z przywiązania do tych wartości, w tym słynnej europejskiej solidarności, niestety zdanym nie przez wszystkie rządy, stał się ostatnio stosunek do losu uchodźców uciekających przed koszmarem wojny. Chcemy Europy bezpiecznej, solidarnej, innowacyjnej, prospołecznej, demokratycznej i praworządnej, otwartej, wierzącej w swoje możliwości.

Warszawa, 11 grudnia 2017 roku